In diverse bedrijvend draaien de personeelsvertegenwoordigers door tijdens de oorlog, maar sommige van hen besluiten zichzelf op te heffen. Officieel bestaan er geen kernen meer – de Duitsers heffen ze tegelijk met de vakbonden op. Daarvoor in de plaats worden binnen bedrijven zogenaamde ‘Sociale contactmannen’ aangewezen.
De bezetter benoemt alleen sociale contactmannen die hen politiek steunen. De contactmannen houden zich bezig met de algemene arbeidsvoorwaarden en loonpolitiek omdat er geen vakbondsoverleg meer is.
