Vijf jaar na de eerste kern bij de Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek richt machinefabrikant Stork in Hengelo een kern op. Doel is een betere samenwerking tussen kapitaal en arbeid. Ook bij Stork worden sociale voorzieningen voor arbeiders opgezet. De wat paternalistische fabriekseigenaar Stork moest niet veel hebben van de opkomende arbeidersbeweging. In die zin worden de kernen soms ook gezien als een manier om de invloed van de vakbeweging op het bedrijfsleven voor te zijn. Het vraagstuk van de verhouding tussen vakbond en ondernemingsraad is tot op heden actueel.
Tot de invoering van de Wet op de Ondernemingsraden is de kern het meest gebruikte begrip voor medezeggenschapsorganen van werknemers. De tijd van eind 19e eeuw tot 1950 wordt dan ook aangeduid als “het kernwezen”.
