Uitspraak: Eenzijdig wijzigen (vergoeding)
Kan de werkgever de individuele werknemers een eenzijdige wijziging van de arbeidsvoorwaarden opleggen als de OR heeft ingestemd met de wijziging van de regeling? (ROR 1997/24)
Kantonrechter Utrecht: Nee, de instemming van de OR is in dit geval nodig om de regeling te kunnen wijzigen. Maar de werkgever kan de gewijzigde regeling niet eenzijdig opleggen aan de individuele werknemers want de werkgever heeft het recht hiertoe niet opgenomen in de arbeidsovereenkomsten. (art. 27 WOR; art. 7: 613 BW)
Situatie:
Bij Granada geldt de Regeling Secundaire Arbeidsvoorwaarden en Bedrijfsregels. In de individuele arbeidsovereenkomsten wordt deze Regeling op de arbeidsrelatie van toepassing verklaard (geïncorporeerd). In de Regeling is vastgelegd dat wijzigingen daarin alleen kunnen worden doorgevoerd met instemming van de ondernemingsraad. In de Regeling zijn opgenomen een stand-by regeling en een call-out regeling, in verband met het feit dat werknemers buiten de normale werktijden service aan klanten moeten verlenen, o.a. in geval van storingen. Voor de stand-by dienst en de call-out dienst golden in de Regeling neergelegde vergoedingsbedragen. In het kader van bezuinigingen wenste Granada per 1 juni 1995 deze bedragen te wijzigen/verlagen. De ondernemingsraad heeft geweigerd met wijziging in te stemmen en liet het aan de individuele werknemers over om deze wijziging al dan niet te accepteren. Per 1 juli 1996 heeft Granada weer een nieuwe stand-by en call-out regeling vastgesteld, die afweek van het voorstel in 1995 en die met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 1996 van kracht diende te worden. De ondernemingsraad heeft met deze Regeling ingestemd. X en zijn 13 collega's menen dat de eenzijdige wijziging van de Regeling niet rechtsgeldig is. Zij vragen van de Kantonrechter om dit met zoveel woorden te verklaren en om bovendien Granada te veroordelen tot betaling van hetgeen op grond van de oorspronkelijke stand-by en call-out regeling aan hen betaald dient te worden.
Kantonrechter:
In de arbeidsovereenkomsten die X en zijn 13 collega's met Granada hebben gesloten is de call-out en stand-by regeling overeengekomen zoals deze vóór 1 juni 1995 van kracht was. Vaststaat dat de betrokken werknemers nooit toestemming hebben gegeven tot wijziging van deze vergoedingsregeling. Granada heeft alleen het recht om eenzijdig tot wijziging van die regeling over te gaan indien zij uitdrukkelijk en met gunstig resultaat bedongen zou hebben dat zij eenzijdig het recht heeft wijziging in de arbeidsovereenkomst aan te brengen of indien de werknemers zich jegens haar uitdrukkelijk gebonden zouden hebben aan toekomstige wijzigingen in de overeengekomen (geïncorporeerde) regelingen. Dit is echter niet het geval, hetgeen ook door Granada wordt erkend. De in de Regeling bedoelde toestemming van de ondernemingsraad is een voorwaarde die gesteld wordt om tot een wijziging te komen, maar bindt de individuele werknemer niet. Granada kan een wijziging waarmee de ondernemingsraad heeft ingestemd slechts aan werknemers en toekomstige werknemers voorleggen. De instemming van de ondernemingsraad werkt echter niet door in de individuele arbeidsovereenkomsten. Het feit dat de ondernemingsraad niet de nietigheid van de in 1995 ingevoerde wijziging heeft ingeroepen, brengt weliswaar mee dat die gewijzigde regeling bleef gelden, maar dit heeft er niet toe geleid dat deze onderdeel van de arbeidsovereenkomst van X en zijn collega's is geworden. Zij zijn dus niet aan die wijziging gebonden. Deze regeling kon wel met nieuwe werknemers en met werknemers die daarmee toestemden worden overeengekomen. Granada dient aan X en zijn collega's alsnog de vergoedingen uit te betalen die hen toekomen op basis van de oorspronkelijk overeengekomen call-out en stand-by regelingen.
DATUM UITSPRAAK: 4 december 1996
RECHTERLIJK COLLEGE: Kantonrechter Utrecht
NAAM PARTIJEN: X en 13 andere werknemers / Granada Computers Services (Nederland) BV
VINDPLAATS: ROR 1997/24; JAR 1997/29A
dvokatenkollektief Utrecht
