Blog

Tijdens de Week van de Werkstress kun je van ons elke dag een blog verwachten. Vandaag blog 1: Check je werkstress.

In de week van de stress kunnen we het over de ander hebben, maar hoe zit het met onze stress? Een vraaggesprek tussen Rosetta en Jaap, directieleden SBI Formaat.

In de NRC stond eind september een artikel over druk, druk, druk, met de kop:

Alleen sukkels hebben het druk

Druk, druk, druk.  Wie het altijd druk heeft, heeft het niet begrepen. Er zijn veel strategieën voor een minder hectisch leven, enz.

Jaap: Makkelijke kop… of zit er iets van waarheid in?

Rosetta: Eerlijk gezegd vind ik het generaliserende onzin. Je kunt het druk hebben, en juist daardoor barsten van de energie omdat het heerlijk voelt. Een ander dag heb je het net zo druk en voel je je net een leeg vat. En bovendien kun je ook erg veel stress ervaren omdat je het juist onvoldoende druk hebt. Situaties verschillen, mensen verschillen. Maar dat het nodig is om balans te brengen in hoe druk je het hebt en hoeveel druk je ervaart, dat is helder. Daar hoef je geen sukkel voor te zijn. Een strategie voor minder hectisch leven is voor mij dus balanceren.

Vraag: Welke strategieën pas jij toe om je hectische leven aan te kunnen? En hoe zorg jij ervoor dat anderen die met jou mogen werken dat ook kunnen?

Jaap: Jij sprak in jouw antwoord over balans. Ik ben bewust op zoek naar balans. Hectische momenten mogen en kunnen, maar dan zoek ik in de dag, of in de week mijn balans.
En ja ik ben niet anders gewend dan veel zaken aan te snijden en met elkaar te verbinden. Omdat ik weet dat ik  door de verbindingen te zien tussen mensen en zaken minder stress heb. Oftewel als je iets wat gebeurt kan verklaren, dan levert dat minder stress op. Met anderen probeer ik dan ook altijd op die manier een volgende stap te formuleren.

De volgende vraag is haast voorspelbaar: Wat brengt je uit balans en wat zorgt ervoor dat je weer in balans komt? Overigens kan ik die vraag ook aan me zelf stellen…

Rosetta: Gek genoeg heeft uit balans raken voor mij niet eens te maken met hoe druk ik het heb. Ik raak uit balans als ik het gevoel heb niet samen te werken aan iets, niet ergens echt samen voor te gaan.  En ik raak uit balans als ik het gevoel heb dat vertrouwen in wat ik doe, of de intentie waarmee of waarom ik iets doe, in onvoldoende mate aanwezig is. Mijn stress zit in het hoofd en niet in het lijf. Hoewel veel stress-gevoel zich uiteindelijk vertaalt in “pijntjes”. Goed luisteren naar je lijf helpt dus om je hoofd rustig en positief te houden. En natuurlijk verbinding met elkaar blijven zoeken om er samen voor te gaan.

Vraag: Je stelde zelf eigenlijk jezelf al de vraag. Wat haalt jou uit je balans, hoe vind je deze weer terug? En in jouw functie zeer essentieel: hoe behoud of bevorder je de (energie)balans voor de gehele organisatie?

Jaap: Ik ben het liefst een samenwerker. Ik hoop altijd dat mensen die zich vrijwillig iedere dag melden in een organisatie er echt wat van willen maken. Dat geldt van hoog tot laag en andersom. Samenwerken aan visie en aan gedeelde waarden staat voor mij voorop. Alleen als iedereen iets geeft en om elkaar geeft kan er beweging ontstaan in een organisatie. Ik merk hoe moeilijk het is dat vooringenomen standpunten, te veel nadruk op eigen belang, angst voor ?, vrees voor ? een te grote rol spelen in organisaties.
Ik ben wat dat betreft voorstander van de Joodse Leerschool, die uitgaat van vragen stellen. Een beetje vanuit het motto: ‘Alleen een dwaas durft geen vragen te stellen’. Als iedereen alleen maar praat over wat hij of zij al weet, leert hij of zij  niets bij. Daaraan werken geeft mij energie. Zien dat de vraag stellen in onze organisatie weer nieuwe vragen oproept. Dat is juist zo mooi in onze organisatie waar kennis delen de boventoon voert.

Laatste vraag: Jij bent iemand met veel energie, een harde werker, en dat werken stopt niet om vijf uur en ook niet na vijf dagen. Hoe zorg je dat je balans vindt tussen werk en privé?

Rosetta: Haha, ja dat is waar. Werk en privé lopen bij mij door elkaar heen en werk stopt inderdaad nooit. Ik ben daarin misschien niet altijd een goed voorbeeld voor andere collega’s. Ik ervaar werk niet als werk, misschien is dat de truc. Ik vind het werk wat ik doe gewoon leuk en meestal ook voldoeninggevend. En als privé mij nodig heeft om welke reden dan ook, ben ik er ook voor privé. Ik verwacht daarin ook coulance vanuit de collega’s. Ik denk wel eens als je een eigen zaak hebt, ondernemer bent, stopt het werk ook nooit. En ook al ben ik in loondienst, ik ervaar onze organisatie als mijn eigen bedrijf en daar ga ik voor. Omdat onze organisatie dat waard is. En omdat ik dat waard ben :).

Jaap Jongejan en Rosetta Zwetsman