Blog

Communiceren is meer dan praten

Luisteren is meer dan aanhoren wat iemand zegt.
Raadplegen van mensen vraagt om precieze terugkoppeling.

Verdedigen is niet luisteren

Laatst op een vergadering probeerde de ondernemingsraad de directie feedback te geven. ‘Onze medewerkers voelen zich niet gehoord door jullie als directie. Het zou helpen als jullie als directie in je besluitvorming ook terugkoppeling geven over hoe de input van de medewerkers is meegewogen.’
Hierop begon de directie te verhalen van de hoeveelheid bijeenkomsten die er georganiseerd werd om met medewerkers in gesprek te komen en dat het zo teleurstellend was dat er zo weinig mensen kwamen. De directie gaf voldoende mogelijkheden, het lag toch echt aan de medewerkers.

De kip of het ei

Maar de medewerkers kwamen niet meer naar de bijeenkomsten omdat ze ervaarden van weinig invloed te zijn op de uiteindelijke besluitvorming. Ze hadden geen behoefte om voor een sessie te komen die zij als voornamelijk vorm ervaarden.

Waardevrij communiceren

Deze situatie maakt helder hoe moeilijk het is om de boodschap van de zender te horen als je je snel persoonlijk aangevallen voelt. Als het gaat om de schuldimplicatie zij (de directie) luisteren niet en zij (de medewerkers) vinden het niet de moeite om op de dialoogsessies van de directie te komen. Iedereen kent volgens mij dit soort gesprekken. En het is jammer dat de boodschap/feedback van de OR nog niet gehoord kon worden.

Betrokkenheid is tweerichtingsverkeer

Raadpleging vraagt altijd om een terugkoppeling, of dit nu gaat over medewerkertevredenheidsonderzoeken, sessies met de directie of achterbanraadpleging van de ondernemingsraad. Als je input vraagt, is het de uitdaging om terug te koppelen wat de uitkomst was en hoe die meegewogen is in de besluitvorming. Alleen op deze manier willen mensen zich duurzaam verbinden aan de uitkomsten en willen ze input blijven geven.

Mariska Pikaart, trainer/adviseur SBI Formaat